چراغ قوه ( که در زبان پهلوی برق دستی ، چراغ دستی ، چراغ مشتی گفته میشود ) وسیله نورافکن قابل حملی است که قادر است با استفاده از یک لامپ رشته‌ای یا یک یا چند لامپ دیود نورافشان (LED) نوری را از خود ساطع کند. در فرهنگ دهخدا چراغ قـوهِ اینگونه تعریف گردیده : چراغی که به وسیلهٔ قوه برق ( باتری ) روشن شود.
امروزه چراغ قوه های شارژی نیز موجود است. چراغ دستی کوچکی که به وسیله باتری های کوچک روشن شود. اگر چه این دستگاه طرحی نسبتاً ساده را دارد ولی تا قرن نوزدهم میلادی به خاطر اختراع نشدن باتری و لامپ اختراع نشده بود.
چراغ قوه به انگلیسی Flashlight میشود. همچنین به این وسیله در اصطلاح چراغ شارژی هم گفته میشود. Olight نیز نام چراغی می باشد که به قویترین چراغ قوه دنیا معروف است.
