دعای نور

دعای نور ، دعایی که سیّد ابن طاووس در کتاب «مهج الدعوات» از سلمان روایتى نقل کرده که در آخر روایت مطلبى آمده به این مضمون :حضرت فاطمه علیها السلام کلامى به من آموخت که از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله فراگرفته بود ، ایشان آن را در صبح و شام می خواند به من فرمود :اگر می خواهى هرگز در دنیا دچار تب نشوى بر آن مداومت کن ؛ و آن کلام این است : 

دعای فرجا عاجلا قریبا

دعای فرج ، دعایی است که با عبارت « إلهی عَظُمَ البَلاء » آغاز می‌شود . این دعا برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی آمده و آثاری چون وسائل الشیعه ( اثر شیخ حر عاملی ) و جمال الاسبوع ( اثر سید بن طاووس ) نیز آن را نقل کرده‌اند . 

دعای صباح

مؤلف گوید : علاّمه مجلسی رحمه اللّه این دعا را در کتاب دعای «بحار» و در کتاب صلواه آن همراه با توضیح ذکر کرده و فرموده: این دعا از دعاهای مشهور است ولی من آن را در کتاب های معتبر جز در کتاب مصباح سیّد ابن باقی رحمه اللّه نیافتم. و نیز فرموده است: مشهور خواندن این دعا پس از نماز صبح است درحالیکه سیّد ابن باقی خواندن آن را پس از نافله صبح روایت نموده است و به هر کدام عمل شود مناسب است .