دعای دهم صحیفه سجادیه

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی اللَّجَإِ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی

دعاى آن حضرت است در پناه بردن به خدای تعالی 

﴿1﴾ اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِکَ ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِکَ

(1) خدایا! اگر بخواهی ما را ببخشی، از فضل و احسانت توست و اگر بخواهی عذابمان کنی، از عدالت توست.

﴿2﴾ فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَکَ بِمَنِّکَ ، وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِکَ بِتَجَاوُزِکَ ، فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِکَ ، وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِکَ

(2) بخششت را از سر منّتت بر ما آسان کن و ما را به چشم‌پوشی و گذشتت، از عذابت پناه ده. مسلّماً ما را نسبت به عدالتت تاب و توان نیست و برای احدی از ما بدون بخششت، نجاتی میسّر نمی‌باشد.

﴿3﴾ یَا غَنِیَّ الْأَغْنِیَاءِ ، هَا ، نَحْنُ عِبَادُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ ، وَ أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَیْکَ ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِکَ ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِکَ ، فَتَکُونَ قَدْ أَشْقَیْتَ مَنِ اسْتَسْعَدَ بِکَ ، وَ حَرَمْتَ مَنِ اسْتَرْفَدَ فَضْلَکَ

(3) ای بی‌نیازترین بی‌نیازان! اینک ما بندگانت پیش روی توایم و من تهیدست‌ترین تهیدستان در پیشگاه توام؛ تهیدستی و نداری ما را به توانایی‌ات جبران کن و امید ما را به بازدارندگی‌ات قطع مفرما! که اگر چنین کنی، به تحقیق کسی که خود را به تو خوشبخت خواسته، بدبخت کرده‌ای؛ و آن‌که فضل و احسانت را طلبیده، محروم ساخته‌ای.

﴿4﴾ فَإِلَى مَنْ حِینَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْکَ ، وَ إِلَى أَیْنَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِکَ ، سُبْحَانَکَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ ، وَ أَهْلُ السُّوءِ الَّذِینَ وَعَدْتَ الْکَشْفَ عَنْهُمْ

(4) پس در این وقت از پیشگاه تو، به سوی چه کسی بازگردیم؟ و با محرومیّت از درِ رحمتت، راه ما به کجا خواهد افتاد؟ پاک و منزّهی؛ ما درماندگانی هستیم که پذیرش دعایشان را واجب کرده‌ای و گرفتارانی هستیم که برطرف کردن گرفتاری آنان را وعده فرموده‌ای.

﴿5﴾ وَ أَشْبَهُ الْأَشْیَاءِ بِمَشِیَّتِکَ ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِکَ فِی عَظَمَتِکَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَکَ ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَیْکَ ، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَیْنَ یَدَیْکَ

(5) خدایا! شبیه‌ترین چیزها به خواسته‌ات و سزاوارترین امور به حضرتت، آن هم در عرصۀ عظمت و بزرگی‌ات، رحمت آوردن بر کسی است که از تو رحمت خواسته و فریادرسی نسبت به کسی است که به تو فریادخواهی کرده؛ پس زاری ما را به پیشگاهت رحمت آر و به فریاد ما رس؛ چون وجودمان را در برابرت انداخته‌ایم.

﴿6﴾ اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّیْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَایَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِیَتِکَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْکِنَا إِیَّاهُ لَکَ ، وَ رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَیْکَ

(6) خدایا! شیطان ما را سرزنش کرد؛ چون او را در نافرمانی‌ات همراهی کردیم؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و پس از این که او را به خاطر تو رها کردیم و از او روی‌گردانده، به سوی تو آمدیم، وی را با دوباره گرفتار شدن به دست او، شیرین کام مکن.

دانلود صوت عربی دعای دهم صحیفه سجادیه

• منبع : https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh